cəngəl

is. <fars.> Sıx, qalın ağac, kolkos, ot basmış yer. Cəngəl də özünü bağ sanar. (Ata. sözü). <Ağa Kərim xan:> Görürsünüz, Züleyxa xanım, mənim qızım nə tez qalxıb, . . məlum işdir, cəngəldə ot tez bitər. N. V.. Allahverən dayı cəngəl bürümüş dam-daşını göstərdi. S. R..